چــــرک نویسی های یک آدم سابقــ
دریا غریق عاشقان بود
وفتی
می کوبید خودرا
به صخره وشن ماسه ها
تا خالی شود
از سنگینی اینهمه...
و
چه بی زبان پس می کشید
موج ها به کام
تادر تلالوخورشید
قطره
قطره
کم کند
اندوه سخت
وخوراک آدمیان گرسنه را
می داد
کودکان شیرخواروهمیشه تشنه ی خویش را
تا به وقت حواصیل ومرغ ماهی خوار
عاشقی گرسنه را
فروخورد
دوباره باز...
پنجشنبه ۱۰ شهریور ۱۳۹۰
15:15یک آدم سابق(مســلم دهقانی)| |
| Design By :Farzane |
از نمی دانم ها می آیم
و چيزی راجع به خــــودم نمی دانم
چيزی ندارم كه توضيحش بدهم!
بهتر است
خودم را ببخشم به شـما گاهی...
و چيزی راجع به خــــودم نمی دانم
چيزی ندارم كه توضيحش بدهم!
بهتر است
خودم را ببخشم به شـما گاهی...
نوشتم
میخونمشون