مبهوت

 خطوط ی که در من

جاریست

شکسته

نستعلیق

منحنی

دایره میشوی

ودر تکرار یکی نبود

کلاغ ازشاخه پرمی کشد

باز

راه به قصه نمیبرم

برمی گردم به آغاز خط

ودور از تمام شکل های شهر

از خط

پیاده میشوم

ایستگاه آخر

تنها جاپای توست

بربیابانی که دردوردست

تکیه داده

به آسمان ...