نکته قابل توجه   این هست که  که سرمایه اجتماعی بایک دوگانگی در حال پایین اومدن وبعد فروپاشی نسبی اجتماعی هست 

اگر حاکمیت به خودش تکونی نده 

با توجه به اعتراضات مختلف در عرصه داخلی وفشارهای مختلف به دولت وکل حاکمیت از طرف ساختارهای بین المللی

شاهد فروپاشی از درون جامعه

وفروپاشی بدنه اصلی حاکمیت خواهیم بود

واین یعنی خطر مضاعف هم برای آینده سیاسی واجتماعی وهم برای خود جامعه وفرهنگ

وقتی ظرف چند سال اخیر برای نمونه 

دوگانه ی پیاده روی اربعین / بزرگداشت کوروش در سپهر عینی جامعه شکل میگیره به تعبیری تضاد اسلامیت / ملیت بین حاکمیت / جامعه ، وایده ملیت با نماد شخصیت ملی و باستانی کوروش با مخالف حاکمیت مواجهه میشه وبه انحا مختلف باهاش مقابله میکنه راه تفاهم میان ملت ودولت ، ایدئولوژی حاکم وعلایق ملی ازبین میره

این را بگذارید کنار اعتراضات اقشار مختلف اجتماعی بخاطر مسائل مختلف نظیر دستمزد ها وگرانی وتورم وبی ارزش شدن پول ملی ، بحران آب در سراسر مملکت واعتراضات پی آمد آن ،رواج آپارتاید زیر لوای دیو ومذهب وایدئولوژی بین وابستگان به طرفداران حاکمیت وطرفداران ایدئولوژی آن وسایر مردم و فساد ساختاری در بدنه حاکمیت ودرون جامعه وهزاران معضل ریز ودرشت دیگه

حاکمیت با قرار دادن چارچوب های شبه دموکراتیک مثل انتخابات وتفکیک قوا وبرساخت مفهوم ولایت وقانونی کردن اون یعنی با نگاهی ابزاری به هرآنچه متعلق به جهان مدرن هست وترکیبش با ایدئولوژی اسلامی بروایت خودش علنا هم زیر پای خودش رو خالی میکنه وهم جامعه هویت اجتماعی رو...

علی بن ابیطالب (ع) پیشوای شیعیان واز خلفای اسلامی که ترور شد می فرمایید:

عبرت ها چه فراوانند وعبرت گرفتن ها چه کم.

بنظر شما با توجه به تجربه تاریخی 

استالین وشوروی 

هیتلر وآلمان دوره نازی

موسیلینی وایتالیای دوره فاشیسم

حاکمیت طالبان در افغانستان

کلیسای کاتولیک در دوره قرون وسطا

خلفای اسلامی در دوره قرون وسطایی در ایران

حکومت زرتشتی ساسانیان در ایران

ناسیونالیسم باستان گرای دوره پهلوی

این وضعیت قابل دوامه؟ اگر بله  وچقدر وتاکجا؟ وچگونه؟ واگرنه چرا؟

یعنی چربیدن دین وایدئولوژی بر واقعیت های اجتماعی وآرمان گرایی شبه پارسا گرایانه دینی یا ایدئولوژیک وفدا کردن خیلی چیزها برای رسیدن به آرمان تمدن اسلامی بروایت حاکمیت امروز جامعه ایران؟