به این فکر می کنم
این روزها
تو را
 به خاک وخدا نیز
نسپارم
یا قوم وقبیله ات
خودت حتا ،
بردارم

تو را   و
از میانه ی گردش افلاک 
از میانه ی چرخه ی هستی
بزنم بیرون
ودر گردشی بدور هم
همچون  بازی های کودکی
روبروی هم
دست در دست 
بچرخیم ،دور هم
و آغاز کنیم

هستی مان را
...

یک آدم سابق