انسان موجودی چند بعدی است

می توان گفت : که انسان دارای سه بعد است:

روح وجسم وفرهنگ

فرهنگ بر اساس زبان شکل می گیرد

وارتباط آن ها یک ارتباط متقابل است

انسان به وسیله ی زبان خود وجهان پیرامون وارتباط خود ونحوه ی این ارتباط را بوسیله نام گداری بوسیله زبان شکل میدهد ومعنا می دهد .

زبان بر اساس قرار داد های ذهنی شکل می گیرد وتداوم می یابد

واین قرار داد بر اساس نشانه ها ونماد هاست

انسان بوسیله زبان جسم واعضای آن را نام گذاری میکند ومیشناسد وقتی خواب می بیند در خواب با زبان ونماد ها ونشانه هاست که می فهمد چه خوابی دیده است

.دارای روح است ونیز معنای خواب را نیز بازبان است که تفسیر وتعبیر می کند

انسان احساسات ورویا وباورها وهنجار ها وافکار ودانش ومهارت های خویش را در بستر زبان می شناسد می فهمد وتجزیه وتحلیل وطبقه بندی می کند ووبه حافظه می سپارد

وهمه این فرایند باعث شکل گیری فرهنگ می شود وبا پویایی زبان، فرهنگ واندیشه وعمل انسان در زندگی نیز پویا تر می شود

ودر بستر فرهنگ به هستی خویش انسجام می دهد

و فرهنگ نیز از راه زبان به شکل گفتار ونوشتار انتقال می یابد

تا آنجا که انسان دیگر از فرهنگ وزبان گریزی ندارد

فرهنگ هر آن چیزی است که انسان می آموزد وانباشت می کند وانتقال میدهد .

فرهنگ کم کم جزیی از وجود انسان میشود ،از زمانی که به دنیا می آید بوسیله چشم وگوش در معرض زبان وفرهنگ قرار می گیرد.

وقدرت فرهنگ به قدری است که می تواند انسان را بکشد ویا دوباره زنده کند ویا در تقابل فرهنگ و خویش قرار دهد.

اما فرهنگ وزبان نیز در مدار آگاهی انسان است که می توانند شکل گرفته وتداوم یا بند اما این آگاهی وانتخاب نیز در بستر فرهنگ وزبان اتفاق می افتد....