در سکوت و تنهایی

هر سنگ

هموار می‌کرد

برخویش

موج وطوفان را

آفتاب و گرمای بی‌امان را

آمد ورفتِ هرچه بادا باد

تا در خلوص وخلوتی از جنسِ همیشه

آرام گیرد

در آغوش خاک